force

US /fɔːrs/

UK /fɔːrs/

แรง, กำลัง

strength or energy as an attribute of physical action or movement

•

He pushed the door with great force.

เขาผลักประตูด้วยแรงมาก

•

The wind blew with tremendous force.

ลมพัดด้วยแรงมหาศาล

กำลัง, การบังคับ

coercion or compulsion, especially with the use or threat of violence

•

The police used force to disperse the crowd.

ตำรวจใช้กำลังเพื่อสลายฝูงชน

•

He was removed from the premises by force.

เขาถูกนำตัวออกจากสถานที่โดยใช้กำลัง

กองกำลัง, หน่วย, องค์กร

a group of people organized for a particular purpose, especially military or police

•

The armed forces are ready for deployment.

กองกำลังติดอาวุธพร้อมสำหรับการประจำการ

•

He joined the police force last year.

เขาเข้าร่วมกองกำลังตำรวจเมื่อปีที่แล้ว

บังคับ, บีบบังคับ

make (someone) do something by means of physical power or influence

•

They had to force the door open.

พวกเขาต้องงัดประตูให้เปิด

•

He was forced to resign from his position.

เขาถูกบังคับให้ลาออกจากตำแหน่ง