faint

US /feɪnt/
UK /feɪnt/
"faint" picture
1.

การเป็นลม, การหมดสติ

a sudden, temporary loss of consciousness

:
•
She had a sudden faint and collapsed.
เธอเป็นลมกะทันหันและล้มลง
•
He recovered quickly from his faint.
เขาฟื้นตัวอย่างรวดเร็วจากการเป็นลม
:
syncopeblackoutswoon
1.

เป็นลม, หมดสติ

feel weak, dizzy, or on the verge of losing consciousness

:
•
She felt herself faint from the heat.
เธอรู้สึกจะเป็นลมเพราะความร้อน
•
He thought he might faint if he didn't eat soon.
เขาคิดว่าเขาอาจจะเป็นลมถ้าเขาไม่กินอะไรเร็วๆ นี้
:
swoonpass outcollapse
1.

แผ่ว, จาง, เลือน

barely perceptible; indistinct

:
•
We heard a faint sound in the distance.
เราได้ยินเสียงแผ่วๆ อยู่ไกลๆ
•
There was a faint smell of smoke.
มีกลิ่นควันจางๆ
:
indistinctdimpalesubtleweakvagueunclearblurredhazymuffledsoftlow
2.

ใจเสาะ, ขี้ขลาด, อ่อนแอ

lacking courage or spirit; timid

:
•
He made a faint attempt to argue.
เขาพยายามโต้เถียงอย่างแผ่วเบา
•
Don't be faint of heart.
อย่าใจเสาะ
:
timidcowardlyirresolutefeebleweak-heartedpusillanimousspiritlessunenthusiasticlacking conviction