facade
US /fəˈsɑːd/
UK /fəˈsɑːd/
1.
ด้านหน้าอาคาร, ส่วนหน้า
the principal front of a building, that faces on to a street or open space
:
•
The grand facade of the opera house was illuminated at night.
ด้านหน้าอันโอ่อ่าของโรงละครโอเปร่าถูกส่องสว่างในเวลากลางคืน
•
The building's facade was made of intricate stone carvings.
ด้านหน้าของอาคารทำจากงานแกะสลักหินที่ซับซ้อน
2.
เปลือกนอก, ภาพลักษณ์, การเสแสร้ง
an outward appearance that is maintained to conceal a less pleasant or creditable reality
:
•
Beneath his calm facade, he was deeply troubled.
ภายใต้เปลือกนอกที่สงบ เขากำลังมีปัญหาอย่างมาก
•
The company maintained a facade of success despite its financial difficulties.
บริษัทรักษาภาพลักษณ์ของความสำเร็จไว้แม้จะมีปัญหาทางการเงิน