dissenting
US /dɪˈsen.t̬ɪŋ/
UK /dɪˈsen.t̬ɪŋ/
1.
คัดค้าน, ไม่เห็นด้วย, มีความเห็นต่าง
expressing a different opinion; disagreeing
:
•
The judge issued a dissenting opinion on the court's decision.
ผู้พิพากษาออกความเห็นคัดค้านต่อคำตัดสินของศาล
•
There were a few dissenting voices in the meeting.
มีเสียงคัดค้านบางส่วนในการประชุม