dissenter
US /dɪˈsen.t̬ɚ/
UK /dɪˈsen.t̬ɚ/
1.
ผู้คัดค้าน, ผู้ไม่เห็นด้วย
a person who dissents, as from an established church, political party, or majority opinion.
:
•
The lone dissenter in the group voiced his objections to the proposal.
ผู้คัดค้านเพียงคนเดียวในกลุ่มแสดงความไม่เห็นด้วยกับข้อเสนอ
•
Historically, dissenters often faced persecution for their beliefs.
ในอดีต ผู้คัดค้านมักเผชิญกับการข่มเหงเพราะความเชื่อของพวกเขา