disassociate
US /ˌdɪs.əˈsoʊ.si.eɪt/
UK /ˌdɪs.əˈsoʊ.si.eɪt/
1.
แยกตัว, ตัดความสัมพันธ์
disconnect or separate (something) from something else with which it is associated
:
•
It's important to disassociate yourself from negative influences.
สิ่งสำคัญคือต้องแยกตัวออกจากอิทธิพลเชิงลบ
•
The company tried to disassociate itself from the scandal.
บริษัทพยายามแยกตัวออกจากเรื่องอื้อฉาว
2.
แยกตัว, แยกออกจาก
(in psychology) separate (a memory, feeling, or idea) from consciousness
:
•
Some people disassociate from traumatic events as a coping mechanism.
บางคนแยกตัวออกจากเหตุการณ์ที่กระทบกระเทือนจิตใจเพื่อเป็นกลไกการรับมือ
•
He felt a need to disassociate his emotions from the logical decision.
เขารู้สึกว่าจำเป็นต้องแยกอารมณ์ของเขาออกจากการตัดสินใจเชิงตรรกะ