cuff

US /kʌf/
UK /kʌf/
"cuff" picture
1.

ข้อมือเสื้อ, ขากางเกง

the end of a sleeve or trouser leg, often folded back or decorated

:
•
He rolled up the cuffs of his shirt.
เขาม้วนข้อมือเสื้อขึ้น
•
The trousers had wide cuffs.
กางเกงมีขากางเกงกว้าง
:
hemborderedge
2.

การตบ, การตี

a blow with the open hand; a slap

:
•
He gave the child a gentle cuff on the ear.
เขาตบเบาๆ ที่หูของเด็ก
•
She received a playful cuff from her brother.
เธอได้รับการตบเล่นๆ จากพี่ชายของเธอ
:
slapsmackblowthump
1.

ตบ, ใส่กุญแจมือ

to strike with the open hand; to slap

:
•
He cuffed the dog playfully on the head.
เขาตบหัวสุนัขอย่างสนุกสนาน
•
The police officer cuffed the suspect.
เจ้าหน้าที่ตำรวจใส่กุญแจมือผู้ต้องสงสัย
:
slapsmackhithandcuffshackle
:
off the cuff