contradiction
US /ˌkɑːn.trəˈdɪk.ʃən/
UK /ˌkɑːn.trəˈdɪk.ʃən/
1.
ความขัดแย้ง, การโต้แย้ง
a combination of statements, ideas, or features of a situation that are opposed to one another
:
•
His actions were in direct contradiction to his stated beliefs.
การกระทำของเขาขัดแย้งโดยตรงกับความเชื่อที่เขาประกาศไว้
•
There's a clear contradiction between what he says and what he does.
มีความขัดแย้งที่ชัดเจนระหว่างสิ่งที่เขาพูดกับสิ่งที่เขาทำ
2.
การปฏิเสธ, การโต้แย้ง
the act of saying something that is opposite or very different in meaning to something else that has been said
:
•
He issued a strong contradiction to the rumors.
เขาออกแถลงการณ์ปฏิเสธข่าวลืออย่างหนักแน่น
•
Her testimony was a direct contradiction of the previous witness.
คำให้การของเธอขัดแย้งโดยตรงกับพยานคนก่อนหน้า