chill
US /tʃɪl/
UK /tʃɪl/
1.
2.
ความหวาดกลัว, ความสยองขวัญ
a sudden feeling of fear or anxiety
:
•
The news sent a chill down her spine.
ข่าวทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัว
•
A chill of dread ran through him.
ความหวาดกลัวแล่นผ่านตัวเขา
1.
ทำให้เย็น, ทำให้หนาวสั่น
make (someone) cold
:
•
The cold wind chilled her to the bone.
ลมหนาวทำให้เธอหนาวสั่นไปถึงกระดูก
•
The sudden drop in temperature chilled the room.
อุณหภูมิที่ลดลงอย่างกะทันหันทำให้ห้องเย็นลง
2.
ทำให้หวาดกลัว, ทำให้หดหู่
depress or frighten (someone)
:
•
The horror movie chilled him to the bone.
หนังสยองขวัญทำให้เขาหวาดกลัวถึงกระดูก
•
The grim atmosphere chilled their spirits.
บรรยากาศที่มืดมิดทำให้จิตใจหดหู่