bruising

US /ˈbruː.zɪŋ/

UK /ˈbruː.zɪŋ/

รอยฟกช้ำ, การฟกช้ำ

an injury appearing as an area of discolored skin on the body, caused by a blow or impact that ruptures underlying blood vessels

•

He had a large bruising on his arm after the fall.

เขามีรอยฟกช้ำขนาดใหญ่ที่แขนหลังจากล้ม

•

The doctor examined the bruising on her leg.

แพทย์ตรวจรอยฟกช้ำที่ขาของเธอ

ทำให้เกิดรอยฟกช้ำ, รุนแรง

causing or characterized by bruising

•

The boxer delivered a series of bruising blows.

นักมวยปล่อยหมัดชุดที่ทำให้เกิดรอยฟกช้ำ

•

It was a bruising encounter for both teams.

มันเป็นการเผชิญหน้าที่รุนแรงสำหรับทั้งสองทีม