bruise

US /bruːz/
UK /bruːz/
"bruise" picture
1.

รอยฟกช้ำ, รอยช้ำ

an injury appearing as an area of discolored skin on the body, caused by a blow or impact that breaks underlying blood vessels

:
•
He had a large bruise on his arm after falling.
เขามีรอยฟกช้ำขนาดใหญ่ที่แขนหลังจากล้ม
•
The apple had a soft bruise on one side.
แอปเปิลมีรอยช้ำนิ่มๆ ด้านหนึ่ง
:
contusionhematomadiscolorationmarkblemish
1.

ทำให้ฟกช้ำ, ทำให้ช้ำ

inflict a bruise on (body tissue)

:
•
He fell and bruised his knee.
เขาล้มและฟกช้ำที่เข่า
•
Be careful not to bruise the fruit when you pick it.
ระวังอย่าให้ผลไม้ช้ำเวลาเก็บ
:
injuredamagediscolormarkblemish
2.

ทำร้าย, ทำให้เสียหาย

damage (someone's confidence, self-esteem, or feelings)

:
•
His harsh words bruised her ego.
คำพูดที่รุนแรงของเขาทำร้ายความภาคภูมิใจของเธอ
•
The criticism bruised his confidence.
คำวิจารณ์ทำลายความมั่นใจของเขา
:
hurtwoundoffendupsetdamage
:
bruising