broken
US /ˈbroʊ.kən/
UK /ˈbroʊ.kən/
1.
2.
ถูกละเมิด, ถูกทำลาย
(of a promise or rule) violated or disregarded
:
•
He felt his trust was broken after the lie.
เขารู้สึกว่าความไว้วางใจของเขาถูกทำลายหลังจากคำโกหก
•
The peace treaty was broken by the sudden attack.
สนธิสัญญาสันติภาพถูกละเมิดโดยการโจมตีอย่างกะทันหัน
3.
หมดตัว, ล้มละลาย
(of a person) having lost all their money; bankrupt
:
•
After the business failed, he was completely broken.
หลังจากธุรกิจล้มเหลว เขาก็หมดตัวโดยสิ้นเชิง
•
She was left broken and homeless after the market crash.
เธอถูกทิ้งให้หมดตัวและไร้บ้านหลังจากตลาดล่ม
4.
เสียใจ, สิ้นหวัง
(of a person) having lost all hope or spirit; devastated
:
•
After the accident, she was completely broken.
หลังจากอุบัติเหตุ เธอเสียใจอย่างมาก
•
His spirit was broken by years of hardship.
จิตวิญญาณของเขาถูกทำลายด้วยความยากลำบากหลายปี
1.
หัก, ทำลาย
past participle of break
:
•
He had broken his arm playing football.
เขาแขนหักจากการเล่นฟุตบอล
•
The silence was broken by a sudden shout.
ความเงียบถูกทำลายด้วยเสียงตะโกนกะทันหัน