hopeless
US /ˈhoʊp.ləs/
UK /ˈhoʊp.ləs/
1.
สิ้นหวัง, หมดหวัง
feeling or causing no hope
:
•
She felt utterly hopeless after losing her job.
เธอรู้สึกสิ้นหวังอย่างสิ้นเชิงหลังจากตกงาน
•
The situation seemed hopeless, but they kept fighting.
สถานการณ์ดูสิ้นหวัง แต่พวกเขาก็ยังคงต่อสู้
2.
แย่มาก, ไร้ความสามารถ
without skill or ability in a particular area
:
•
He's absolutely hopeless at math.
เขาแย่มากในวิชาคณิตศาสตร์
•
I'm hopeless with directions; I always get lost.
ฉันแย่มากเรื่องทิศทาง ฉันหลงทางเสมอ