blood
US /blʌd/
UK /blʌd/
1.
เลือด
the red liquid that circulates in the arteries and veins of humans and other vertebrate animals, carrying oxygen to and carbon dioxide from the tissues of the body.
:
•
He lost a lot of blood in the accident.
เขาเสียเลือดไปมากในอุบัติเหตุ
•
The doctor ordered a blood test.
หมอสั่งตรวจเลือด
2.
อารมณ์, นิสัย
temperament or disposition, especially when passionate or spirited
:
•
He has hot blood and reacts quickly.
เขาเป็นคนเลือดร้อนและตอบสนองเร็ว
•
There's bad blood between them.
มีความบาดหมางกันระหว่างพวกเขา
1.
ทำให้มีเลือดออก, ทำให้เปื้อนเลือด
to stain or cover with blood
:
•
The fight blooded his nose.
การต่อสู้ทำให้จมูกของเขามีเลือดออก
•
The hunter blooded his hounds on the deer.
นายพรานให้เลือดสุนัขล่าเนื้อของเขาจากกวาง