big

US /bɪɡ/

UK /bɪɡ/

1.

ใหญ่, มหึมา

of considerable size, extent, or intensity

:

•

He lives in a big house.

เขาอาศัยอยู่ในบ้านหลังใหญ่

•

That was a big mistake.

นั่นเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่

:

large huge enormous gigantic massive

:

small little tiny

2.

สำคัญ, ร้ายแรง

important or serious

:

•

This is a big decision for our company.

นี่เป็นการตัดสินใจครั้งสำคัญสำหรับบริษัทของเรา

•

He's a big name in the music industry.

เขาเป็นคนสำคัญในวงการเพลง

:

significant major crucial consequential

:

unimportant minor trivial

3.

โตแล้ว, ผู้ใหญ่

older or grown-up

:

•

My big brother taught me how to ride a bike.

พี่ชายคนโตของฉันสอนฉันขี่จักรยาน

•

When I'm big, I want to be a doctor.

เมื่อฉันโตขึ้น ฉันอยากเป็นหมอ

:

older grown-up adult senior

:

young small

1.

โอ้อวด, คุยโว

in a boastful or arrogant manner

:

•

He talks big, but he rarely delivers.

เขาพูดโอ้อวด แต่ไม่ค่อยทำตามที่พูด

•

Don't get too big for your britches.

อย่าโอ้อวดเกินไป

:

boastfully arrogantly pompously grandiosely

:

humbly modestly

:

big-head big toe big-boned big time big bang big cat the big screen