major
US /ˈmeɪ.dʒɚ/
UK /ˈmeɪ.dʒɚ/
1.
สำคัญ, หลัก, ใหญ่
important, serious, or significant
:
•
This is a major problem that needs immediate attention.
นี่เป็นปัญหาสำคัญที่ต้องได้รับการแก้ไขทันที
•
She played a major role in the success of the project.
เธอมีบทบาทสำคัญในความสำเร็จของโครงการ
1.
พันตรี
an officer of middle rank in the armed forces, above captain and below lieutenant colonel
:
•
The Major gave orders to the troops.
พันตรีออกคำสั่งแก่กองทัพ
•
She was promoted to Major last year.
เธอได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นพันตรีเมื่อปีที่แล้ว
2.
วิชาเอก, สาขาวิชาหลัก
a student's main field of study
:
•
Her major is computer science.
วิชาเอกของเธอคือวิทยาการคอมพิวเตอร์
•
What's your major?
วิชาเอกของคุณคืออะไร
1.
เรียนเอก, เรียนวิชาหลัก
to specialize in a particular subject at a college or university
:
•
She decided to major in history.
เธอตัดสินใจเรียนเอกประวัติศาสตร์
•
He plans to major in economics.
เขาวางแผนที่จะเรียนเอกเศรษฐศาสตร์