arrest

US /əˈrest/
UK /əˈrest/
"arrest" picture
1.

จับกุม, ควบคุมตัว

seize (someone) by legal authority and take them into custody

:
•
The police decided to arrest the suspect.
ตำรวจตัดสินใจจับกุมผู้ต้องสงสัย
•
He was arrested for shoplifting.
เขาถูกจับกุมในข้อหาลักทรัพย์
:
apprehenddetaincaptureseizenab
2.

หยุด, ยับยั้ง

stop or check (progress or a process)

:
•
The drug can arrest the spread of the disease.
ยาเสพติดสามารถยับยั้งการแพร่กระจายของโรคได้
•
The sudden noise caused him to arrest his steps.
เสียงดังฉับพลันทำให้เขาหยุดเดิน
:
stophaltcheckblockcurb
1.

การจับกุม, การควบคุมตัว

the action of seizing someone by legal authority and taking them into custody

:
•
He resisted arrest and tried to flee.
เขาขัดขืนการจับกุมและพยายามหลบหนี
•
The suspect was taken into arrest.
ผู้ต้องสงสัยถูกนำตัวไปจับกุม
:
apprehensiondetentioncaptureseizurecustody
2.

การหยุด, การยับยั้ง

a sudden stopping or checking of progress

:
•
The arrest of the disease's progression was a major breakthrough.
การหยุดยั้งความก้าวหน้าของโรคเป็นความก้าวหน้าครั้งสำคัญ
•
There was a sudden arrest in the flow of traffic.
มีการหยุดชะงักอย่างกะทันหันในการจราจร
:
haltstopcessationcheckblockage
:
cardiac arrest