detention
US /dɪˈten.ʃən/
UK /dɪˈten.ʃən/
1.
การกักขัง, การควบคุมตัว
the act of holding someone in official custody, especially before trial or conviction
:
•
The suspect was held in police detention for questioning.
ผู้ต้องสงสัยถูกควบคุมตัวในการควบคุมตัวของตำรวจเพื่อสอบปากคำ
•
Immigration officials ordered his detention at the border.
เจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมืองสั่งกักตัวเขาที่ชายแดน
2.
การกักบริเวณ (โรงเรียน), การลงโทษให้อยู่ต่อ
the punishment of being kept in school for a period after classes have ended, as a penalty for bad behavior
:
•
He received detention for talking during the exam.
เขาถูกกักบริเวณเพราะคุยกันระหว่างสอบ
•
Many students dreaded getting detention on a Friday afternoon.
นักเรียนหลายคนกลัวการถูกกักบริเวณในบ่ายวันศุกร์