arbitrate
US /ˈɑːr.bə.treɪt/
UK /ˈɑːr.bə.treɪt/
1.
ตัดสิน, ชี้ขาด, เป็นอนุญาโตตุลาการ
to reach an authoritative judgment or settlement of a dispute
:
•
The committee was formed to arbitrate disputes between employees.
คณะกรรมการถูกจัดตั้งขึ้นเพื่อตัดสินข้อพิพาทระหว่างพนักงาน
•
A neutral party was called in to arbitrate the contract negotiations.
มีการเรียกบุคคลที่เป็นกลางเข้ามาเพื่อตัดสินการเจรจาสัญญา