referee
US /ˌref.əˈriː/
UK /ˌref.əˈriː/
1.
กรรมการ, ผู้ตัดสิน
an official who watches a game or match closely to ensure that the rules are adhered to and to arbitrate on matters arising from the play
:
•
The referee blew the whistle to signal the end of the game.
กรรมการเป่านกหวีดเพื่อส่งสัญญาณสิ้นสุดการแข่งขัน
•
The player argued with the referee over the foul call.
ผู้เล่นโต้เถียงกับกรรมการเรื่องการฟาวล์
2.
ผู้ชี้ขาด, ผู้ไกล่เกลี่ย
a person to whom a matter is referred for decision or arbitration
:
•
The dispute was sent to an independent referee for resolution.
ข้อพิพาทถูกส่งไปยังผู้ชี้ขาดอิสระเพื่อการตัดสินใจ
•
He acted as a referee in the negotiation process.
เขาทำหน้าที่เป็นผู้ชี้ขาดในกระบวนการเจรจา
1.
เป็นกรรมการ, ตัดสิน
to act as a referee of (a game or match)
:
•
He was asked to referee the final match of the tournament.
เขาถูกขอให้เป็นกรรมการตัดสินการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศของทัวร์นาเมนต์
•
It's a tough game to referee, with so many fast breaks.
เป็นการแข่งขันที่ยากที่จะตัดสิน ด้วยการบุกเร็วมากมาย