uncommon
US /ʌnˈkɑː.mən/
UK /ʌnˈkɑː.mən/
1.
niezwykły, rzadki
not common; unusual
:
•
It's uncommon to see snow in this region.
To niezwykłe widzieć śnieg w tym regionie.
•
She has an uncommon talent for music.
Ma niezwykły talent do muzyki.
niezwykły, rzadki
not common; unusual