ordinary
US /ˈɔːr.dən.er.i/
UK /ˈɔːr.dən.er.i/
1.
zwykły, przeciętny
with no special or distinctive features; normal
:
•
It was just an ordinary day at the office.
To był po prostu zwykły dzień w biurze.
•
She's a very ordinary person, but kind.
Jest bardzo zwykłą osobą, ale miłą.
1.
zwykłość, przeciętność
the normal or usual state or condition
:
•
He returned to his ordinary routine after the vacation.
Po wakacjach wrócił do swojej zwykłej rutyny.
•
For the most part, life here is quite ordinary.
W większości życie tutaj jest dość zwykłe.