tiptoe
US /ˈtɪp.toʊ/
UK /ˈtɪp.toʊ/
1.
skradać się na palcach, chodzić na palcach
walk quietly and carefully on one's toes so as not to make a noise
:
•
She had to tiptoe past the baby's room so as not to wake him.
Musiała skradać się na palcach obok pokoju dziecka, żeby go nie obudzić.
•
He tiptoed into the kitchen, trying not to make any noise.
Wkradł się na palcach do kuchni, starając się nie robić hałasu.
1.
na palcach
on the balls of one's feet with the heels raised
:
•
She stood on tiptoe to reach the top shelf.
Stanęła na palcach, żeby dosięgnąć górnej półki.
•
He was standing on tiptoe to see over the crowd.
Stał na palcach, żeby zobaczyć ponad tłumem.