taunt
US /tɑːnt/
UK /tɑːnt/
1.
docinek, szyderstwo, prowokacja
a remark made in order to anger, wound, or provoke someone
:
•
He ignored the cruel taunts from his classmates.
Zignorował okrutne docinki od kolegów z klasy.
•
The crowd shouted taunts at the opposing team.
Tłum krzyczał docinki na drużynę przeciwną.
1.
docinać, szyderczo, prowokować
to provoke or challenge (someone) with insulting remarks
:
•
The fans began to taunt the visiting team.
Kibice zaczęli drwić z drużyny gości.
•
She couldn't help but taunt him about his mistake.
Nie mogła się powstrzymać od docinania mu z powodu jego błędu.