surrender
US /səˈren.dɚ/
UK /səˈren.dɚ/
1.
oddać, zrzec się
to give up or hand over (a person, right, or possession) to another
:
•
The enemy was forced to surrender their weapons.
Wróg został zmuszony do oddania broni.
•
He decided to surrender his claim to the property.
Postanowił zrzec się roszczeń do nieruchomości.
2.
poddać się, ulec
to give oneself up to a powerful enemy or influence
:
•
The rebels refused to surrender to the government forces.
Rebelianci odmówili poddania się siłom rządowym.
•
She decided to surrender to her emotions.
Postanowiła poddać się swoim emocjom.
1.
kapitulacja, poddanie się
the act of giving up or handing over something
:
•
The general demanded the immediate surrender of the city.
Generał zażądał natychmiastowej kapitulacji miasta.
•
The document outlined the terms of the surrender.
Dokument określał warunki kapitulacji.