forfeit
US /ˈfɔːr.fɪt/
UK /ˈfɔːr.fɪt/
1.
stracić, przepadać
lose or be deprived of (property or a right or privilege) as a penalty for wrongdoing
:
•
He had to forfeit his deposit because he canceled the booking late.
Musiał stracić swój depozyt, ponieważ późno anulował rezerwację.
•
The team had to forfeit the game due to too many penalties.
Drużyna musiała przegrać mecz z powodu zbyt wielu kar.
1.
przepadek, kara
a penalty for wrongdoing, especially in a legal contract
:
•
The contract stipulated a forfeit if the terms were not met.
Umowa przewidywała przepadek, jeśli warunki nie zostały spełnione.
•
They paid a heavy forfeit for their mistake.
Zapłacili wysoką karę za swój błąd.