stubbornness
US /ˈstʌb.ɚn.nəs/
UK /ˈstʌb.ɚn.nəs/
1.
upór, upartość
the quality or state of being unchangeably fixed in opinion or purpose
:
•
His stubbornness prevented him from admitting his mistake.
Jego upór uniemożliwił mu przyznanie się do błędu.
•
Despite the evidence, her stubbornness kept her from changing her mind.
Mimo dowodów, jej upór powstrzymał ją przed zmianą zdania.