stalemate
US /ˈsteɪl.meɪt/
UK /ˈsteɪl.meɪt/
1.
impas, pat
a situation in which neither side in an argument or contest can make any progress
:
•
The negotiations reached a stalemate, with neither party willing to compromise.
Negocjacje osiągnęły impas, żadna ze stron nie chciała iść na kompromis.
•
The game ended in a stalemate, as neither player could make a winning move.
Gra zakończyła się patem, ponieważ żaden z graczy nie mógł wykonać zwycięskiego ruchu.
1.
zablokować, doprowadzić do impasu
to bring to a stalemate
:
•
The strong defense managed to stalemate the opponent's attack.
Silna obrona zdołała zablokować atak przeciwnika.
•
Their differing opinions threatened to stalemate the entire project.
Ich odmienne opinie groziły zablokowaniem całego projektu.