patent
US /ˈpæt.ənt/
UK /ˈpæt.ənt/
1.
patent
a government authority or license conferring a right or title for a set period, especially the sole right to exclude others from making, using, or selling an invention.
:
•
He applied for a patent for his new invention.
Złożył wniosek o patent na swój nowy wynalazek.
•
The company holds several patents on its technology.
Firma posiada kilka patentów na swoją technologię.
1.
opatentować
grant a patent for an invention; obtain a patent for an invention.
:
•
The company decided to patent their new software.
Firma zdecydowała się opatentować swoje nowe oprogramowanie.
•
It's important to patent your ideas to protect them.
Ważne jest, aby opatentować swoje pomysły, aby je chronić.
1.
oczywisty, jawny
easily recognizable; obvious.
:
•
His lack of experience was patent to everyone.
Jego brak doświadczenia był dla wszystkich oczywisty.
•
The solution to the problem was patent after a brief discussion.
Rozwiązanie problemu było oczywiste po krótkiej dyskusji.