obligate
US /ˈɑːb.lɪ.ɡeɪt/
UK /ˈɑːb.lɪ.ɡeɪt/
1.
zobowiązywać, narzucać
make (someone) legally or morally bound to an action or course of action
:
•
The contract obligates us to complete the work by next month.
Umowa zobowiązuje nas do ukończenia pracy do przyszłego miesiąca.
•
He felt obligated to help his family.
Czuł się zobowiązany do pomocy swojej rodzinie.
1.
zobowiązany, bezwzględny
restricted to a particular condition or course of action
:
•
He felt obligate to follow the rules.
Czuł się zobowiązany do przestrzegania zasad.
•
The bacteria are obligate anaerobes.
Bakterie są bezwzględnymi beztlenowcami.