minor
US /ˈmaɪ.nɚ/
UK /ˈmaɪ.nɚ/
1.
drobny, niewielki, nieistotny
not important or serious
:
•
It's only a minor problem.
To tylko drobny problem.
•
She suffered only minor injuries in the accident.
Odniosła tylko niewielkie obrażenia w wypadku.
2.
nieletni
a person under the age of full legal responsibility
:
•
Alcohol cannot be sold to minors.
Alkohol nie może być sprzedawany nieletnim.
•
The law protects minors from exploitation.
Prawo chroni nieletnich przed wyzyskiem.
1.
nieletni
a person under the age of full legal responsibility
:
•
He is still a minor and cannot sign the contract.
Jest jeszcze nieletni i nie może podpisać umowy.
•
The court appointed a guardian for the minor.
Sąd wyznaczył opiekuna dla nieletniego.