juvenile
US /ˈdʒuː.və.nəl/
UK /ˈdʒuː.və.nəl/

1.
nieletni, młodociany
a young person
:
•
The court deals with both adult and juvenile offenders.
Sąd zajmuje się zarówno dorosłymi, jak i nieletnimi przestępcami.
•
He works with troubled juveniles.
Pracuje z trudnymi nieletnimi.
1.
nieletni, młodzieżowy
of, for, or relating to young people
:
•
She writes juvenile fiction.
Pisze literaturę młodzieżową.
•
The new policy aims to reduce juvenile crime.
Nowa polityka ma na celu ograniczenie przestępczości nieletnich.