major
US /ˈmeɪ.dʒɚ/
UK /ˈmeɪ.dʒɚ/
1.
główny, ważny, poważny
important, serious, or significant
:
•
This is a major problem that needs immediate attention.
To jest poważny problem, który wymaga natychmiastowej uwagi.
•
She played a major role in the success of the project.
Odegrała główną rolę w sukcesie projektu.
1.
major
an officer of middle rank in the armed forces, above captain and below lieutenant colonel
:
•
The Major gave orders to the troops.
Major wydał rozkazy wojskom.
•
She was promoted to Major last year.
Została awansowana na majora w zeszłym roku.
2.
kierunek studiów, specjalizacja
a student's main field of study
:
•
Her major is computer science.
Jej kierunek to informatyka.
•
What's your major?
Jaki jest twój kierunek?
1.
specjalizować się w, studiować jako główny kierunek
to specialize in a particular subject at a college or university
:
•
She decided to major in history.
Zdecydowała się specjalizować w historii.
•
He plans to major in economics.
Planuje specjalizować się w ekonomii.