impossible
US /ɪmˈpɑː.sə.bəl/
UK /ɪmˈpɑː.sə.bəl/
1.
niemożliwy
not able to occur, exist, or be done
:
•
It's impossible to finish this work in one day.
To niemożliwe, żeby skończyć tę pracę w jeden dzień.
•
For him, giving up was simply impossible.
Dla niego poddanie się było po prostu niemożliwe.
2.
niemożliwy, nie do zniesienia
very difficult to deal with
:
•
He's an impossible person to work with.
Jest niemożliwą osobą do współpracy.
•
The traffic was impossible this morning.
Ruch uliczny był dziś rano niemożliwy.