hopeless
US /ˈhoʊp.ləs/
UK /ˈhoʊp.ləs/
1.
beznadziejny, rozpaczliwy
feeling or causing no hope
:
•
She felt utterly hopeless after losing her job.
Czuła się całkowicie beznadziejna po utracie pracy.
•
The situation seemed hopeless, but they kept fighting.
Sytuacja wydawała się beznadziejna, ale oni walczyli dalej.
2.
beznadziejny, nieudolny
without skill or ability in a particular area
:
•
He's absolutely hopeless at math.
Jest absolutnie beznadziejny z matematyki.
•
I'm hopeless with directions; I always get lost.
Jestem beznadziejny z kierunkami; zawsze się gubię.