fracture
US /ˈfræk.tʃɚ/
UK /ˈfræk.tʃɚ/

1.
2.
złamanie, pęknięcie
a crack or break in a bone or other hard material
:
•
The doctor confirmed a hairline fracture in her wrist.
Lekarz potwierdził złamanie włoskowate w jej nadgarstku.
•
The engineer inspected the fracture in the bridge support.
Inżynier zbadał pęknięcie w podporze mostu.
1.
2.
podzielić, rozbić
divide or split (a society or organization)
:
•
Disagreements threatened to fracture the alliance.
Spory groziły rozłamem w sojuszu.
•
The new policy could fracture the community.
Nowa polityka może podzielić społeczność.