shatter
US /ˈʃæt̬.ɚ/
UK /ˈʃæt̬.ɚ/
1.
rozbić, roztrzaskać
break suddenly and violently into many pieces
:
•
The glass vase fell and shattered on the floor.
Szklana waza spadła i rozbiła się na podłodze.
•
The impact caused the car's windshield to shatter.
Uderzenie spowodowało rozbicie przedniej szyby samochodu.
2.
rozbić, zniszczyć
destroy or severely damage (something abstract)
:
•
The news of his betrayal shattered her trust.
Wiadomość o jego zdradzie rozbiła jej zaufanie.
•
The economic crisis shattered the hopes of many small businesses.
Kryzys gospodarczy rozbił nadzieje wielu małych firm.
1.
rozbicie, roztrzaskanie
a sudden breaking into many pieces
:
•
The sound of the window's shatter echoed through the empty house.
Dźwięk rozbicia okna rozniósł się echem po pustym domu.
•
We heard a loud shatter from the kitchen.
Usłyszeliśmy głośne rozbicie z kuchni.