faint
US /feɪnt/
UK /feɪnt/

1.
2.
słaby, nieśmiały, tchórzliwy
lacking courage or spirit; timid
:
•
He made a faint attempt to argue.
Podjął słabą próbę argumentacji.
•
Don't be faint of heart.
Nie bądź słabego serca.
słaby, nieśmiały, tchórzliwy
lacking courage or spirit; timid