dodge
US /dɑːdʒ/
UK /dɑːdʒ/

1.
2.
uchylać się, unikać
avoid (something undesirable or unpleasant) by a clever or dishonest trick
:
•
He tried to dodge paying his taxes.
Próbował uchylić się od płacenia podatków.
•
She always finds a way to dodge her responsibilities.
Zawsze znajduje sposób, by uchylić się od swoich obowiązków.
1.
unik, wykręt
a sudden quick movement to avoid something
:
•
He made a quick dodge to avoid the incoming punch.
Wykonał szybki unik, aby uniknąć nadchodzącego ciosu.
•
Her clever dodge saved her from answering the difficult question.
Jej sprytny unik uratował ją przed odpowiedzią na trudne pytanie.