swerve
US /swɝːv/
UK /swɝːv/
1.
zboczyć, skręcić gwałtownie
change or cause to change direction abruptly
:
•
The car swerved to avoid the pedestrian.
Samochód zboczył, aby uniknąć pieszego.
•
He had to swerve sharply to miss the deer.
Musiał gwałtownie zboczyć, żeby ominąć jelenia.
1.
zboczenie, gwałtowny skręt
an abrupt change of direction
:
•
The sudden swerve of the bus made everyone gasp.
Nagłe zboczenie autobusu sprawiło, że wszyscy wstrzymali oddech.
•
He made a quick swerve to avoid the pothole.
Zrobił szybki skręt, żeby ominąć dziurę.