ditch

US /dɪtʃ/
UK /dɪtʃ/
"ditch" picture
1.

rów, kanał

a long, narrow excavation made in the ground, especially for drainage or irrigation

:
•
The farmer dug a ditch to drain the field.
Rolnik wykopał rów, aby osuszyć pole.
•
The car ended up in a roadside ditch.
Samochód wylądował w przydrożnym rowie.
:
trenchchannelgullydrainmoat
1.

pozbyć się, porzucić, opuścić

to get rid of or give up (something or someone) because it is no longer wanted or useful

:
•
He decided to ditch his old car for a new one.
Postanowił pozbyć się starego samochodu na rzecz nowego.
•
She ditched her friends to go to the party alone.
Porzuciła przyjaciół, żeby pójść na imprezę sama.
:
discardabandonjettisondumpget rid of
2.

wodować, awaryjnie lądować na wodzie

to make an emergency landing of an aircraft on water

:
•
The pilot had to ditch the plane in the ocean after engine failure.
Pilot musiał wodować samolot w oceanie po awarii silnika.
•
The crew prepared for an emergency ditch.
Załoga przygotowała się na awaryjne wodowanie.
:
splash downwater land