dismiss

US /dɪˈsmɪs/
UK /dɪˈsmɪs/
"dismiss" picture
1.

zwolnić, odprawić

order or allow to leave; send away

:
She dismissed the class early.
Zwolniła klasę wcześniej.
The judge dismissed the jury.
Sędzia zwolnił ławę przysięgłych.
2.

odrzucić, zlekceważyć

treat as unworthy of consideration; disregard

:
He dismissed my concerns as trivial.
Zlekceważył moje obawy jako błahe.
Don't just dismiss the idea without thinking about it.
Nie odrzucaj pomysłu, nie zastanawiając się nad nim.