concede
US /kənˈsiːd/
UK /kənˈsiːd/
1.
przyznać, ustąpić
admit that something is true or valid after first denying or resisting it
:
•
He finally had to concede that his opponent was right.
W końcu musiał przyznać, że jego przeciwnik miał rację.
•
The company conceded that the product had a design flaw.
Firma przyznała, że produkt miał wadę konstrukcyjną.
2.
przyznać, ustąpić, oddać
grant (a right, privilege, or point) or yield (a territory)
:
•
The king was forced to concede more power to the parliament.
Król został zmuszony do przyznania większej władzy parlamentowi.
•
After a long siege, the city finally conceded to the invading army.
Po długim oblężeniu miasto w końcu ustąpiło najeźdźczej armii.