buck
US /bʌk/
UK /bʌk/
1.
2.
samiec, jeleń
the male of some animals, especially deer, rabbits, and goats
:
•
A large buck deer stood at the edge of the forest.
Duży jeleń stał na skraju lasu.
•
The hunter aimed at the majestic buck.
Myśliwy celował w majestatycznego jelenia.
:
1.
przeciwstawiać się, wierzgać
to resist or oppose (a person or thing)
:
•
He decided to buck the trend and start his own business.
Postanowił przeciwstawić się trendowi i założyć własny biznes.
•
The horse began to buck, trying to throw off its rider.
Koń zaczął wierzgać, próbując zrzucić jeźdźca.