blitz
US /blɪts/
UK /blɪts/

1.
2.
blitz, kampania
a sudden, concerted effort or campaign
:
•
The police launched a blitz on illegal parking.
Policja rozpoczęła blitz na nielegalne parkowanie.
•
They organized a fundraising blitz for the charity.
Zorganizowali blitz zbierania funduszy na cele charytatywne.
1.
zaatakować, przebić się
to attack or overwhelm suddenly and intensely
:
•
The team decided to blitz the opponent's defense.
Drużyna zdecydowała się zaatakować obronę przeciwnika.
•
We need to blitz through these tasks to meet the deadline.
Musimy przebić się przez te zadania, aby dotrzymać terminu.