assertion
US /əˈsɝː.ʃən/
UK /əˈsɝː.ʃən/
1.
twierdzenie, zapewnienie
a confident and forceful statement of fact or belief
:
•
His assertion that the company was failing proved to be false.
Jego twierdzenie, że firma upada, okazało się fałszywe.
•
The politician made a bold assertion about economic growth.
Polityk złożył śmiałe twierdzenie dotyczące wzrostu gospodarczego.
2.
twierdzenie, stanowcze wyrażenie
the action of asserting something
:
•
The lawyer's strong assertion of his client's innocence impressed the jury.
Silne twierdzenie prawnika o niewinności jego klienta zaimponowało ławie przysięgłych.
•
She defended her rights with a firm assertion of her beliefs.
Broniła swoich praw z mocnym twierdzeniem swoich przekonań.