twine
US /twaɪn/
UK /twaɪn/
1.
touw, bindtouw
strong thread or string consisting of two or more strands twisted together
:
•
She tied the package with a piece of twine.
Ze bond het pakket vast met een stuk touw.
•
Gardeners often use twine to support plants.
Tuiniers gebruiken vaak touw om planten te ondersteunen.
1.
ineendraaien, wikkelen
to twist together so as to form a single strand or cord
:
•
The threads were twined into a strong rope.
De draden werden ineengedraaid tot een sterk touw.
•
Ivy twined around the old oak tree.
Klimop kronkelde rond de oude eik.