succumb
US /səˈkʌm/
UK /səˈkʌm/
1.
bezweken, toegaven
fail to resist pressure, temptation, or some other negative force
:
•
He finally succumbed to the temptation of a second slice of cake.
Hij bezweek uiteindelijk voor de verleiding van een tweede stuk taart.
•
Many people succumb to peer pressure during their teenage years.
Veel mensen bezweken voor groepsdruk tijdens hun tienerjaren.
2.
bezweken, overleden
die from disease or injury
:
•
After a long battle with cancer, she finally succumbed.
Na een lange strijd tegen kanker is ze uiteindelijk overleden.
•
The injured soldier succumbed to his wounds overnight.
De gewonde soldaat bezweek 's nachts aan zijn verwondingen.