stun
US /stʌn/
UK /stʌn/
1.
verdoven, verbijsteren
to make someone unconscious or confused, especially by a blow to the head
:
•
The boxer delivered a powerful punch that stunned his opponent.
De bokser gaf een krachtige stoot die zijn tegenstander verdoofde.
•
The fall from the horse briefly stunned her.
De val van het paard verdoofde haar even.
2.
verbijsteren, verbluffen
to astonish or shock (someone) so that they are temporarily unable to react
:
•
The news of her sudden resignation stunned everyone in the office.
Het nieuws van haar plotselinge ontslag verbijsterde iedereen op kantoor.
•
He was stunned by the beauty of the landscape.
Hij was verbijsterd door de schoonheid van het landschap.
1.
verdoving, verbijstering
a state of being unconscious or confused
:
•
He was in a stun after hitting his head.
Hij was in een verdoving nadat hij zijn hoofd stootte.
•
The sudden bright light put him in a temporary stun.
Het plotselinge felle licht bracht hem in een tijdelijke verdoving.