trance
US /træns/
UK /træns/
1.
trance, hypnotische toestand
a half-conscious state characterized by an absence of response to external stimuli, typically as induced by hypnosis or entered by a medium.
:
•
She was in a deep trance, unresponsive to my calls.
Ze was in een diepe trance, reageerde niet op mijn oproepen.
•
The shaman entered a trance to communicate with spirits.
De sjamaan raakte in trance om met geesten te communiceren.
2.
roes, extase, verrukking
a state of delight or ecstasy.
:
•
She was in a trance of happiness after hearing the good news.
Ze was in een roes van geluk na het horen van het goede nieuws.
•
The music put him in a blissful trance.
De muziek bracht hem in een zalige trance.
1.
hypnotiseren, in trance brengen, betoveren
to put into a trance; hypnotize.
:
•
The hypnotist attempted to trance the volunteer.
De hypnotiseur probeerde de vrijwilliger te hypnotiseren.
•
Her soothing voice seemed to trance the audience.
Haar rustgevende stem leek het publiek te betoveren.